سبب اندوه است كه اشخاص در حد ميانه نيز به حواس خود توجه نمي‌كنند. نگاه مي‌كنند، ولي نمي‌بينند، گوش مي‌دهند، ولي نمي‌شنوند، لمس مي‌كنند، ولي احساس نمي‌كنند، غذا مي‌خورند، ولي مزه ي آن را حس نمي‌كنند.