مرجع کامل داروها - 3
::: در حال بارگیری لطفا صبر کنید :::
مرجع کامل داروها - 3
www.rozex.rozblog.com
نام کاربری : پسورد : یا عضویت | رمز عبور را فراموش کردم

صفحه اصلیداروشناسی مرجع کامل داروها

pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 21 RE مرجع کامل داروها :

insulin regular

انسولین(انسانی ) رگولار

در مورد این دارو

انسولین رگولار یک داروی قابل تزریق برای درمان دیابت نوع یک (دیابت وابسته به انسولین دیابت نوع 1) است. این نوع دیابت وقتی ایجاد میشود که لوزالمعده نتواند مقدار کافی انسولین برای کمک به سلولهای بدن جهت استفاده از غذای خوردهشده تولید کند. انسولین رگولار جایگزینی برای آن انسولین میباشد. انسولین رگولار با اثر بر روی سلولهای بدن مقدار قند یا گلوکز خون را پایین میآورد. هدف از تجویز انسولین، کاهش قند خون تا سطح طبیعی است. شما باید قند خونتان را به طور مرتب زیرنظر داشته باشید تا ببینید بدنتان برای یک کارکرد طبیعی و نیز پیشگیری از عوارض دیابت به چقدر انسولین نیاز دارد. حتماً باید یک برنامه غذایی کمچربی و کمقند در سه وعده اصلی و سه میان وعده داشته باشید. اگر هنوز به یک متخصص تغذیه مراجعه نکردهاید، از پزشکتان بخواهید شما را به چنین شخصی معرفی کند. انسولین انسانی رگولار در آزمایشگاه ساخته میشود.این نوع انسولین برای یک دوره زمانی کوتاه دارای اثر است. ظرف نیم تا یک ساعت اثرش شروع میشود، در 4-2 ساعت به حداکثر میرسد و در حدود 7-5 ساعت باقی میماند. انسولین انسانی رگولار را یک انسولین کوتاه اثر میدانند، و شما ممکن است انسولین طولانی اثری مثل انسولین انسانی nph هم همزمان استفاده کنید.

چگونگی مصرف

مقدار تجویز انسولین انسانی رگولار میتواند بسیار مفید باشد. مقدار مصرفی انسولین را پزشکتان براساس پاسخ بدن شما به انسولین تعیین میکند. با رساندن مقادیر مناسبی از انسولین کوتاه اثر و شاید طولانی اثر در طی 24 ساعت از عوارض طولانی مدت دیابت میتوان جلوگیری کرد. انسولین رگولار معمولاً روزی 3 یا 4 نوبت، 30-15 دقیقه پیش از هر وعده غذایی استفاده میشود. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. انسولین را در یخچال نگهداری کنید، اما مراقب باشید منجمد نشود. از یک نوع سرنگ استفاده کنید. اگرمی خواهید نوعی سرنگتان را تغییر دهید با پزشکتان مشورت کنید؛ در سرنگهای مختلف مقدار «فضای مرده» متفاوت است. این فضا عبارت است از مقدار فضای موجود بین نوک سوزن تا عدد صفر روی بخش مدرج سرنگ.

شیشه دارو را به آرامی میان دو کف دست بچرخانید تا انسولین به خوبی مخلوط شود. آن را به شدت تکان ندهید زیرا انسولین کف آلوده شده، اندازهگیری دقیق مشکل میشود. اگر محلول انسولین یکنواختی خود را از دست داده یا دانهدانه است و به کف یا جدار شیشه دارو (و یال) میچسبد از آن استفاده نکنید. به همان اندازه که قصد دارید از شیشه دارو انسولین بکشید، هوا داخل سرنگ بکشید؛ بخش لاستیکی روی شیشه انسولین را با یک پنبه الکل ضدعفونی کنید. سوزن را از راه بخش لاستیکی وارد شیشه کرده و هوا را تزریق کنید. سپس شیشه دارو را سروته گرفته و مقدار انسولین موردنظر را به آرامی داخل سرنگ بکشید. برای جلوگیری از ایجاد حباب هوا داخل سرنگ مراقب باشید نوک سوزنتان در داخل شیشه دارو زیر سطح دارو قرارگیرد. وقتی به مقدار دلخواه انسولین داخل سرنگ کشیدید، سوزن را از شیشه دارو خارج کنید. سپس یک ناحیه از پوست را برای تزریق پاک کنید. میتوانید یک قسمت از پوست را بین دو انگشت بگیرید و نوک سوزن را با زاویه 45-30 درجه درست داخل چین یا در پایه آن فرو کنید.

انسولین را داخل بافت چربی تزریق کنید. منطقه تزریق را مالش ندهید زیرا اینکار سرعت جذب انسولین را تغییر میدهد. ممکن است بخواهید منطقه تزریق را به طور گردشی تغییر دهید، ولی از یک الگو مشخص تبعیت کنید؛ مثلاً صبحها همیشه داخل پوست شکم و عصرها همیشه داخل پوست رانها. انتخاب محل تزریق به شکل تصادفی روی جذب انسولین اثر میگذارد. محل تزریق در ناحیه موردنظر نیز باید به طور گردشی تغییر داده شود. یک راه خوب این است که اولین تزریق را با یک چسب زخم کوچک روی پوست مشخص کنید. سپس در نوبت بعدی تزریق در همان منطقه، علامت مزبور را مرکز یک ساعت فرض کنید و تزریق جدید را در ساعت 12نسبت به مرکز انجام دهید. تزریقات بعدی به ترتیب در ساعت 3، 6 و 9 انجام خواهدشد. سپس یک مرکز جدید برای تزریق انتخاب کنید به طوری که حدود 5/2 سانتیمتر بین نزدیکترین محلهای تزریق از دو دایره فاصله باشد (شکل را ببینید). با این کار در هر دایره 5 تزریق انجام میدهید (یکی در مرکز و 4 تزریق در محیط) پس از دو یا سه بار حمامرفتن چسب زخم شل میشود و شما آماده خواهیدبود تا یک دایره جدید را آغاز کنید. اگر در حین مصرف انسولین بیشتر از معمول ورزش کنید، مقادیر زیادی الکل بنوشید، یا غذای معمولتان را نخورید، ممکن است دچار افت سطح قند خون شوید (هیپوگلیسمی).

علایم افت قند خون عبارتند از: احساس اضطراب، تشویش، لرزش بدن، مشکل در راهرفتن، بیهوشی و تشنج. به مجردی که دچار این علایم شدید چیزی حاوی قند بخورید یا بنوشید. از منابع سریع و خوب قند آب میوه، عسل، نوشابههای غیررژیمی یا شربت قند است. بعضی از بیماران همیشه مقداری قرص یا آبنبات قندی همراه دارند. کیکهای آماده به راحتی در جیب یا کیفدستی قابل حمل هستند ولی نتوان آنها را به مدت طولانی نگهداری کرد. در این شرایط ممکن است بخواهید منابع طولانی اثرتری مصرف کنید، مثل پنیر و بیسکویت. اگر هم نتوانستید قندخونتان را اندازه بگیرید و در اسرع وقت به پزشکتان اطلاع دهید. اگر احساس میکنید که در حال غش یا تشنج هستید، چیزی نخورید و ننوشید (ممکن است دچار خفگی شوید)، و بلافاصله تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. حتی اگر با خوردن مواد قندی علایمتان رفع شد، با پزشکتان تماس بگیرید؛ علایمتان ممکن است مجدداً عودکنند. اگر علایمتان رفع نشد از کسی بخواهید شما را به بخش فوریتهای یک بیمارستان برساند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، ممکن است دچار افزایش قندخون (هیپرگلیسمی) شوید.

علایم هیپرگلیسمی عبارتند از: تشنگی، تکرار ادرار، خواب آلودگی، پوست برافروخته و گر گرفته، بوی تنفس میوهای، یا اغماء. یکی در خانواده باید روش اندازهگیری قندخون و تزریق انسولین را بلد باشد تا احیاناً اگر شما قادر به انجامشان نبودید به شما کمک کند. با پزشکتان مشورت کنید؛ برای مقابله با چنین وضعیتی نقشه و طرحی از پیش تعیینشده داشته باشید.

هشدارها و عوارض جانبی

اگر به دنبال یک بیماری دچار استفراغ شدید شدهاید، علایم کاهش قند خون پیدا کردهاید، یا در هر صورت اگر سطح قندخونتان کنترل شده نیست، با پزشکتان تماس بگیرید

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف انسولینانسانی رگولار، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به انسولین.

مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای مسدودکننده بتا (داروهای قلبی و پرفشاری خون) که ممکن است علایم کمبود قند خون را مخفی کنند؛ کورتیکواستروئیدها، داروهای خوراکی برای درمان دیابت، داروهای مدر؛ یا الکل

سابقه یا ابتلا به مشکلات غددی (تیروئید، غددفوق کلیوی، هیپوفیز) یا بیماریهای کلیوی

در هنگام مصرف توصیه میشود

به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.

یک برنامه غذایی متعادل از نظر مقادیر کربوهیدراتها، پروتئینها و چربیها را که برای شما تجویز شده رعایت نمایید. یک متخصص تغذیه به شما کمک خواهد کرد تا با اجرای یک برنامه غذایی به وزن مطلوبتان برسید. وعدههای اصلی و میان وعدهها طوری طراحی میشود تا در تمام مدت روز انرژی لازم به بدنتان برسد. اگر مطمئن نیستید چگونه برنامه غذایی خود را کنترل کنید، در خواست کمک نمایید یک برنامه غذایی مناسب برای کنترل دیابت ضروری است.

اگر بیمار گردیدید نیز به مصرف انسولین ادامه دهید. در صورت بروز تهوع و استفراغ زیادتر مایعات مصرف کنید. در صورت بروز تب یا علایم دیگر با پزشکتان مشورت کنید.

الکل ننوشید.

در مورد یک برنامه ورزشی با پزشکتان مشورت کنید.

در مورد دفعات انجام آزمونهای خونی برای سنجش قند خون و موارد دیگر از پزشکتان نظر خواهی کنید.

یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد دیابت دارید و انسولین انسانی رگولار مصرف میکنید.

در هنگام مصرف نباید

بدون مشورت با پزشکتان هرگونه دارویی اعم از داروهای قابل تهیه بدون نسخه یا فرآوردههای گیاهی مصرف کنید.

الکل بنوشید.

مواد قندی زیاد بخورید. * اگر مجبورید انسولین رگولار و nph را با هم مخلوط کنید. ابتدا به مقادیر موردنظر داخل هر دو شیشه دارو هوا تزریق کنید (ابتدا nph سپس انسولین رگولار). سپس مقدار انسولین رگولار مورد نیاز را داخل سرنگ بکشید، سپس سرنگ را وارد شیشه nph کرده و مقدار nph موردنظر را داخل همان سرنگ قبلی بکشید. این مخلوط باید در عرض 15 دقیقه تزریق شود، در غیراینصورت این دو انسولین برهم اثر کرده، ظهور اثرات انسولین رگولار به تأخیر میافتد.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:19
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 22 RE مرجع کامل داروها :

ibuprofen

ایبوپروفن

در مورد این دارو

قرصهای 200 میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. اما قرصهای 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد، دردهای هنگام عادت ماهانه، و حملات نقرس است. به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیتها، تاندونیتها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش میدهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.

چگونگی مصرف

سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی 30-15 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه و قیری؛ علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهای عضلانی، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش وزن؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی؛ بثورات جلدی؛ زخمهای دهانی؛ یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت میکند. خسخس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی.

بارداری یا شیردهی.

مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن)، آسپرین، ضدانعقادها (رقیق کنندههای خون، نظیر وارفارین)، آنتیبیوتیکها (سفالسپورینها)، آسپرین، ضدانعقادها (رقیق کنندههای خون، نظیر وارفارین)، آنتی بیوتیکها (سفالوسپورینها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس.

مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.

ابتلا به سابقه پولیپهای بینی مرتبط با آسپرین؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاری خون، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ نارسایی مغز استخوان؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی.

در هنگام مصرف توصیه میشود

برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.

برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.

اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.

ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.

به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).

پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.

ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)

ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.

در هنگام مصرف نباید

بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.

مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.

تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیتهای خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خواب آلودگی میشود.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:20
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 23 RE مرجع کامل داروها :

etodolac

ایتودولاک

در مورد این دارو

ایتودولاک یک مسکن غیرمخدر است برای تسکین دردهای متوسط یا شدید مثل سردردهای عروقی و دردهای عضلانی استخوانی ناشی از رگ به رگ شدنها و پارگی لیگامانها تجویز میشوند. ایتودولاک به سبب خواص ضد التهابیاش در درمان استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتوئید، و آرتریت نقرسی حاد بسیار مؤثر است. ایتودولاک از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است.

چگونگی مصرف

کپسول و قرصهای ایتودولاک را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. برای جلوگیری از تحریک و آسیب به مری، تا 30-15 دقیقه پس از خوردن این دارو دراز نکشید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آورید مصرفش کنید، ولی اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایتودولاک را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خوابآلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه و قیری؛ علایم شبه انفلوآنزا (تب، لرز، درد عضلانی)، بهخصوص اگر این علایم درست پیش از یا همزمان با بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش فشارخون افزایش وزن (بیش از 5/1 کیلوگرم در 48-24 ساعت)؛ تنگی نفس یا خس خس سینه؛ تورم صورت، دستها، و ساقها؛ افت قوای ذهنی؛ ادرار تیره زردی پوست یا چشمها؛ تاری دید کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ زخمهای دهانی؛ یا تب یا گلودردی که پیش از درمان با ایتودولاک وجود نداشته و با بیماریای که به خاطرش ایتودولاک تجویز شده بیارتباط باشد. افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و سایر مشکلات خونریزی دهنده قرار دارند. یک واکنش حساسیتی نادر به ایتودولاک آنافیلاکسی است، که به مراقبت و توجه فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت میکند. در صورت بروز تورم لبها و اطراف چشمها، کهیر یا تورمهای روی پوست، ضربان قلب تند، خسخس سینه، یا مشکل در تنفس، مصرف ایتودولاک را قطع کرده، یا یک مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پزشکتان را ایتودولاک، مطلع سازید:

حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر، بهویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی، آسپیرین، ضد انعقادها (رقیقکنندههای خون نظیر وارفارین)، آنتیبیوتیکها (سفالوسپورینها)، داروهای ضد سرطان (متوترکسات، پلیکومایسین)، سیکلوسپورین، لیتیم، پروبنسید (یک داروی نقرس)، داروهای پرفشاری خون بهویژه داروهای مد مثل تریامترن، و اسید والپروئیک

عادت به مصرف بیش از 3 قوطی نوشیدنی الکلی

سابقه یا ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخمها یا التهابهای دستگاه گوارش؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی

در هنگام مصرف توصیه میشود

برچسب روی تمامی داروهای مجاز بدون نسخه را به دقت مطالعه کنید تا مطمئن شوید که دارویی مصرف نمیکنید که حاوی داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (آسپیرین، ایبوپروفن) یا داروهایی که با ایتودولاک تداخل ایجاد میکنند باشد.

اگر ایتودولاک را برای درد مصرف میکنید و دردتان ظرف 14 روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است به پزشکتان اطلاع دهید.

فقط به مقدار تجویز شده ایتودولاک مصرف کنید.

بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.

پیش از هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از این که ایتودولاک مصرف میکنید مطلع سازید.

ایتودولاک را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (ایتودولاک در این شرایط فاسد میشود).

ایتودولاک تاریخ مصرف گذشته را در توالت دور بریزید.

در هنگام مصرف نباید

نوشیدنیهای الکلی بنوشید. در این صورت مشکلات معدی بیشتر رخ میدهد

تا مشخص شدن پاسخ بدنتان نسبت به ایتودولاک رانندگی کنید یا در فعالیتهای پرخطر شرکت کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب سرگیجی، سرگیجه، یا خوابآلودگی میشود.

مسمومیت

در صورت شک به چنین مسمومیتی فوراً تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. علایم این مسمومیت عبارتند از: خستگی یا خوابآلودگی شدید، کبوید یا خونریزی غیرعادی، ادرار تیره یا عدم تولید ادرار، تشنج، یا اغماء.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:21
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 24 RE مرجع کامل داروها :

imipramine

ایمی پرامین

در مورد این دارو

ایمیپرامین برای رفع علایم افسردگی، شبادراری، اختلالات وسواسی و ترس، دردهای عصبی، و مواردی دیگر تجویز میشود. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقهای است.

چگونگی مصرف

ایمیپرامین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز میشود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ایمیپرامین خوراکی را میتوان با غذا مصرف کرد تا دل بههم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد، ممکن است 6-1 هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن به بستر ایمیپرامین مصرف میکنید. و حال یک نوبت را فراموش کردهاید، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب علایم آزاردهنده شود؛ در این مورد با پزشکتان تماس بگیرید. اگر روی چند نوبت ایمیپرامین مصرف میکنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یادآوردن مصرف کنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعد شده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی منظم خود برگردید، مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از نشانههای نادر ولی جدی زیر مصرف ایمیپرامین خود را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید؛ گیجی؛ یبوست؛ مشکل در صحبت کردن؛ چشمدرد؛ ضربان قلب تند، کند یا نامنظم؛ لرزش دست؛ غش؛ اضطراب؛ مشکل در صحبت کردن؛ عدم تعادل؛ سفتی عضلات دست و پا؛ صورت شبیه ماسک؛ گلودرد؛ تب؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ زردی پوست یا چشم؛ بثورات جلدی؛ تورم سرگیجه؛ خوابآلودگی؛ خشکی دهان، سردرد، افزایش اشتها، تهوع، سوزش سردل، اسهال، مشکل در خوابیدن، یا افزایش وزن. علایم ترک دارو ـ نظیر سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، تحریکپذیری، یا خواب مختل همراه رویاهای واضح ـ ممکن است در صورت قطع ناگهانی ایمیپرامین مشاهده شود؛ با پزشکتان تماس بگیرید.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایمیپرامین، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به ایمیپرامین یا دیگر داروهای ضد افسردگی سهحلقهای؛ سایر داروهای ضد افسردگی (ماپروتیلین، ترازودون)؛ کاربامازپین (دارویی ضد تشنج)؛ یا هر نوع ماده غذایی، رنگ خوراکی یا نگهدارنده.

بارداری و شیردهی

مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخشها، دیگر داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، داروهای ضد تیرویید، سایمتیدین، داروهای فشارخون (کلونیدین، گوانادرال، گوانتیدین)، مهارکنندههای مونوآمیناکسیداز، یا سمپاتومیمتیکها (داروهایی که در حساسیت، آسم، سرفه و سرماخوردگی مصرف میشود).

سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل)، آسم، اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی)، ابتلا به اسکیزوفرنی، صرع، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات، احتباس ادراری، مشکلات قلبی یا خونی، یا بیماریهای دستگاه گوارش، کبدی یا کلیوی

در هنگام مصرف توصیه میشود

بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیرنظر داشته باشد.

تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف ایمیپرامین دچار خوابآلودگی و کاهش سطح هوشیاری میشوند.

در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.

برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنباتهای بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.

از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزهکننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتابسوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حدامکان از آفتاب بین ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از عینک آفتابی، یک کلاه و پوشش محافظ، و کرمهای ضد آفتاب با قدرت محافظتی (spf) حداقل 15 استفاده کنید.

در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین (ریبوفلارین یا ویتامین ب ـ 2) با پزشکتان مشورت کنید.

پیش از هرگونه عمل جراحی، کارهای دندانی یا درمانهای اضطراری، پزشک را از این که ایمیپرامین مصرف میکنید، مطلع سازید.

ایمیپرامین را از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم، حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایمیپرامین فاسد میشود).

ایمیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.

در هنگام مصرف نباید

الکل مصرف کنید.

بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:22
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 25 RE مرجع کامل داروها :

indomethacin

ایندومتاسین

در مورد این دارو

ایندومتاسین یک مسکن غیرمخدر است که برای تسکین آرتریتهای متوسط تا شدید استفاده میشود. به سبب خواص ضدالتهابیاش، در درمان بیماریهای مثل آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت نقرسی، بورسیت (التهاب بورس مفصل)، و تاندونیت (التهاب تاندون) بسیار مؤثراست. ایندومتاسین از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است.

چگونگی مصرف

ایندومتاسین را همیشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، یا با آنتی اسید بخورید تا به معده کمتر آسیب بزند و موجب سوزش سردل نشود. پیش از ریختن سوسپانسیونآن، شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای جلوگیری از تحریک و آسیب به مری پس از خوردن قرص و کپسول ایندومتاسین تا 30-15 دقیقه دراز نکشید. مراقب باشید شکل سوسپانسیون و شیاف در یخچال یخ نزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، در صورتی که تقریباً موقع نوبت بعدی نشده است، به مجردی که آن را به یاد آورید، مصرفش کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف ایندومتاسین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه؛ خستگی یا خوابآلودگی شدید؛ سردرد شدید هنگام صبح؛ تغییرات خلقی یا گیجی؛ گزگز انگشتان دستها و پاها؛ خونریزی از مقعد (در موارد استعمال شیاف)؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه و قیری؛ علایم شبه آنفلوآنزا(لرز، تب، درد عضلانی)، به ویژه اگر درست قبل یا همزمان با بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش وزن؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ بثورات جلدی؛ زخمهای دهانی؛ یا تب یا گلودردی که پیش از مصرف ایندومتاسین وجود نداشته و ناشی از مشکلی که به خاطرش ایندومتاسین برایتان تجویز شده، نباشد. افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و دیگر مشکلات خونریزی دهندهاند. یک واکنش حساسیتی نادر به ایندومتاسین آنافیلاکسی است که به مراقبت و توجه فوری و پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت میکند. در صورت بروز تورم لبها و اطراف چشم، کهیر یا تورمهای روی پوست، ضربان قلب تند، خسخس سینه، یا مشکل در تنفس، مصرف ایندومتاسین را قطع کرده، با یک مرکز اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایندومتاسین، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی.

بارداری یا شیردهی.

مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مثل دیکلوفناک)، آسپرین، ضد انعقادها (رقیقکنندههای خون نظیر وارفارین)، آنتیبیوتیکها (سفالوسپورینها)، داروهای ضد سرطان (متوترکسات، پلیکومایسین)، سیکلوسپورین، لیتیم، پروبنسید (یک داروی نقرس)، تریامترن، و اسید والپروئیک.

عادت به مصرف نوشیدنیهای الکلی.

سابقه یا ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخمهای یا التهابهای دستگاه گوارش؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزیدهنده؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی.

در هنگام مصرف توصیه میشود

برچسب روی همه داروهای مجاز بدون نسخه را به دقت بخوانید تا مطمئنشوید که دارویی مصرف نمیکنید که حاوی داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایندومتاسین تداخل ایجاد میکند باشد. به خاطر داشتهباشید که آسپرین یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی است.

اگر ایندومتاسین را به خاطر درد مصرف میکنید و درد ظرف 14 روز بهبود نیافته یا حتی بدتر شدهاست، پزشکتان را مطلع کنید.

فقط به مقدار تجویزشده توسط پزشکتان دارو مصرف کنید.

به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.

پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یاکارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه ایندومتاسین مصرف میکنید مطلع سازید.

ایندومتاسین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایندومتاسین فاسد میشود).

ایندومتاسین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.

در هنگام مصرف نباید

بیش از مقدار تجویزشده از آن مصرف کنید. این دارو ممکن است موجب کبودی یا خونریزی شدید شود.

نوشیدنیهای الکلی مصرف کنید. در اینصورت مشکلات معدی بیشتر رخ میدهند.

شکل مایع دارو را با آنتیاسیدها یا دیگر مایعات با خواص بازی (مثل شیر) مخلوط کنید، این کار اثر دارو را کاهش داد.

تا پیش از مشخصشدن پاسخ بدنتان نسبت به دارو رانندگی کنید یا در فعالیتهای پرخطر شرکت کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خواب آلودگی میشود.

مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد

در صورت شک به چنین مسمومیتی فوراً تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. علایم این مسمومیت عبارتند از: خستگی یا خوابآلودگی شدید، کبودی یا خونریزی غیر عادی، ادرار تیره یا عدم تولید ادرار، تشنج، یا اغماء.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:22
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 26 RE مرجع کامل داروها :

isosorbideا

ایزوسورباید

در مورد این دارو

ایزوسورباید برای کاهش آنژین صدری تجویز میشود. آنژین صدری درد قفسه سینهای است که مشخصاً کمتر از 15 دقیق طول میکشد و ناشی از خونرسانی ضعیف به ماهیچه قلبی است. این دارو در سه مورد مفید است و کاربرد دارد: (1) تخفیف یک آنژین صدری با مصرف دارو پس از شروع درد، (2) جلوگیری از حمله قلبی با مصرف دارو درست پیش از بروز حمله، و (3) کاهش تعداد حملات با مصرف دایمی و منظم دارو. قرص زیر زبانی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از حملات آنژین محتمل مصرف میشود. قرص معمولی، قرص جویدنی، قرص طولانی رهش، کپسول و کپسول طولانی رهش ایزوسورباید برای پیشگیری از حملات آنژین استفاده میشوند.

چگونگی مصرف

دارو را درست مطابق تجویز پزشک مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید که چه شکلی از دارو را مصرف میکنید، قبل از استفاده از دارو با پزشکتان مشورت کنید. هر شکل از ایزوسورباید دستور مصرف خاص خودش را دارد:

قرص زیر زبانی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از درد یک حمله آنژین مصرف میشود. این قرصها را نباید بلعید، خرد کرد، یا جوید، بلکه باید در زیر زبان یا میان لب یا گونه و لثههای فوقانی قرار داد. وقتی قرص را در محل قرار دادهاید، سیگار نکشید و چیزی نخورید و ننوشید. با آغاز درد آنژینی، بنشینید و یک قرص را زیر زبان یا بین گونه و لثه بالایی قرار دهید. اگر احساس غش، سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم داشتید، چند نفس عمیق بکشید و سرتان را بین دو زانویتان نگه دارید تا اینکه این احساس از بین برود. میتوان هر 5 دقیقه تا دوبار دیگر دارو را تکرار کرد. اگر پس از 15 دقیقه با مصرف 3 قرص دردتان برطرف نشد، با پزشکتان یا یک مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید شما را فوراً به یک بخش فوریتهای پزشکی برساند. اگر ایزوسورباید را برای پیشگیری از حمله آنژینی مصرف میکنید، 15-10 دقیقه پیش از هر فعالیت تنشزایی که قبلاً هم موجب حمله میشده است یک قرص زیر زبان بگذارید. ایزوسورباید را در یک محل خنک و خشک نگهداری کنید. این دارو در معرض هوا، گرما، و رطوبت فاسد میشود.

قرصهای جویدنی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از یک حمله آنژینی مصرف میشوند. این نوع قرص باید به خوبی جویده شود و برای 12-1 دقیقه در دهان نگه داشته شود تا از طریق مخاط دهان جذب شود. در صورت احساس سیاهی رفتن چشم غش، یا سرگیجه، چند نفس عمیق بکشید و سرتان را میان دو زانو نگه دارید تا این احساس رفع شود. دارو را میتوان با فاصله 5 دقیقه دو نوبت دیگر تکرار کرد (مجموعاً سه نوبت). اگر پس از 15 دقیقه با سه قرص درد تسکین نیافت، با پزشکتان یا یک مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید شما را بلافاصله به بخش فوریتهای یک بیمارستان برساند. اگر ایزوسورباید را برای پیشگیری از حمله آنژینی مصرف میکنید، 15-10 دقیقه پیش از هر فعالیت تنشزایی که قبلاً نیز موجب حمله شده است، یک قرص را بجوید و در دهان نگاه دارید. این قرص میتواند به مدت یک ساعت از بروز درد آنژینی جلوگیری کند. قرصها را در محل سرد و خشک نگهداری کنید. این دارو در معرض هوا، گرما و رطوبت فاسد میشود.

انواع دیگر قرص و کپسولهای ایزوسورباید را باید درسته همراه با یک لیوان پر از آب با معده خالی (یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا) بلعید. این داروها را باید در محل سرد و خشک نگهداری کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر کمتر از 2 ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید، خشکی دهان، سردرد شدید، یا بثورات جلدی. علایم مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد ایزوسورباید عبارتند از: کبودی لبها، بستر ناخنها، و کف دستها؛ سرگیجه شدید؛ احساس فشار در سر؛ مشکل در تنفس؛ خستگی شدید؛ ضربان قلب تند؛ تب؛ و تشنج. برخی از مصرف کنندگان ایزوسورباید همچنین ممکن است دچار سردرد خفیف، برافروختگی صورت و گردن، و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو سردرد معمولاً طی چند روز تا چند هفته رفع خواهد شد. این سردردها را میتوان با مسکنهای معمولی تسکین داد. اگر این علایم مشکلساز شوند یا نمیدانستید که برای تسکین سردردتان چه دارویی مصرف کنید با پزشکتان مشورت کنید.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایزوسورباید، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، یا رنگهای خوراکی، ایزوسورباید، یا داروهای دیگر (به ویژه نیتراتها و نیتریتها)

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، داروهای پرفشاری خون، یا دیگر داروهای قلبی

سابقه یا ابتلا به خونریزی مغزی یا ضربه به سر اخیر، کمخونی، گلودرد (افزایش فشار داخل چشم)، پرکاری تیروئید، مشکلات قلبی، یا بیماریهای کلیوی.

در هنگام مصرف توصیه میشود

بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.

به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده برخیزید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم نشوید.

اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کند.

یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد ایزوسورباید مصرف میکنید.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:23
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 27 RE مرجع کامل داروها :

beclomethasone inhalation

بکلومتازون استنشاقی

در مورد این دارو

بکلومتازون استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشیال مزمن تجویز میشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راههای هوایی و کاهش واکنش این مجاری به مواد محرک (یا حساسیتزا) کمک میکند. بکلومتازون با این سازوکار علایم آسم و دفعات حملات آسم را کاهش میدهد. بکلومتازون یک کورتیکواسترویید میباشد.

چگونگی مصرف

بر اساس شدت آسم، بکلومتازون به مقدار روزی 4-2 پاف تجویز میشود. مهم است که آن را طبق دستور پزشک یا دستورالعمل روی برچسب دارو مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. چنانچه همزمان کورتیکواسترویید خوراکی مصرف نمیکنید، ممکن است شروع اثرات دارو تا یک ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخیر بیافتد. مهم است که نوبتهای مصرف دارو در فواصل مساوی در طی شبانهروز برنامهریزی شود؛ مثلاً اگر قرار است روزی 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزی 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه که با فعالیتهای روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. پیش از استفاده از افشانه برای بار اول، آن را چک کنید. پزشکتان تعیین میکند که از یک وسیله موسوم به آسمیار هم همراه افشانه استفاده کنید یا اینکه با روش دهان باز یا دهان بسته از افشانه استفاده کنید. این وسیله باعث میشود تا دارو بهتر به مجاری هوایی برونشی برسد. پودر و کپسولهای بکلومتازون برای استنشاق نیازمند یک وسیله خاص برای آزادسازی دارو است؛ دستورالعمل روی جعبه را بخوانید یا چگونگی استفاده را از پزشکتان جویا شوید. روش دهان بسته:

کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.

افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.

قطعه دهانی را در دهان گذاشته، لبهایتان را دورش محکم ببندید.

به آرامی و کامل از راه بینی نفستان را بیرون دهید.

به آرامی و عمیق دم انجام دهید و در همان زمان کپسول حاوی دارو را بر روی افشانه به پایین فشار دهید.

قطعه دهانی را از دهان خارج کرده، ولی نفستان را تا آنجا که ممکن است نگه دارید.

در حالی که لبهایتان را جمع کردهاید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.

اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید. روش دهان باز:

کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.

افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.

قطعه دهانی را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان کاملاً بازتان فاصله بگیرید. کپسول را صاف نگه دارید.

پس از یک بازدم عمیق، به آرامی از راه دهان نفس بگیرید و در همان زمان کپسول را به افشانه فشار دهید. به دم ادامه دهید. چشمهایتان را ببندید تا چیزی از اسپری واردشان نشود؛ چرا که ممکن است موجب تاری دید مختصری شود.

در انتهای دم نفستان را تا آنجا که میتوانید نگاه دارید، و سپس در حالی که لبهای خود را جمع کردهاید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.

اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.

پس از استفاده از دارو، به هر کدام از روشهای فوق، برای جلوگیری از خشونت صدا و عفونتهای دهانی، دهانتان را با آب کاملاً بشویید. آب را قورت ندهید. روزی یکبار قطعه دهانی پلاستیکی و پوشش آن را زیر آب گرم بشویید و پیش از استفاده مجدد خشک کنید. تا این افشانه خشک شود در صورت نیاز از افشانه دیگری استفاده کنید. هفتهای دو بار قطعه دهانی پلاستیکی را با مایع ظرفشویی و آب گرم بشویید و کاملاً آب بکشید و خشک کنید. یک راه ساده برای تخمین مقدار داروی باقیمانده در کپسول محتوی دارو این است که کپسول را در یک ظرف آب بگذاریم و ببینیم چقدرش در آب فرو میرود (شکل را ببینید). اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. نوبتهای باقیمانده در آن روز را با فواصل مساوی مصرف کنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: پلاکهای سفید نرم در دهان یا گلو؛ درد دهان یا گلو هنگام خوردن و آشامیدن؛ افزایش خسخس سینه؛ احساس سفتی و گرفتگی در قفسه سینه؛ یا مشکل در تنفس.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به کورتیکواستروییدها، سایر داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگهای خوراکی.

مصرف داروهای دیگر به ویژه کورتیکواستروییدها.

سابقه یا ابتلا به سل یا پوکی استخوان.

در هنگام مصرف توصیه میشود

بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. گاهی افشانه را همراه خود ببرید تا پزشک چگونگی استفاده شما را از آن ببیند.

در صورتی که یک دستگاه اندازهگیری حداکثر جریان هوای تنفسی در خانه دارید، مقادیر اندازهگیری شده را در یک دفترچه ثبت کنید.

اگر دچار استرس غیرمعمول مثل جراحی، آسیب بدنی، یا عفونت هستید؛ علایم آسمتان بهبود نداشته است؛ علایمتان بدتر شده است؛ یا علایمی از عفونت دهانی یا حلقی دارید با پزشکتان مشورت کنید.

در صورتی که افشانه شما قابل پر کردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نیاندازید.

حتی اگر برای یک حمله آسمی داروهایی دیگر مصرف میکنید، استفاده از بکلومتازون را ادامه دهید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد.

پیش از انجام جراحی، کارهای دندانپزشکی، یا واکسیناسیون سایر پزشکان را از اینکه بکلومتازون مصرف میکنید مطلع سازید.

اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخک مبتلا نشدهاید و واکسن آنها را هم نزدهاید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشتهاید با پزشکتان مشورت کنید.

یک برگه شناسایی پزشک همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.

توجه داشته باشید که اگر کپسول و افشانه سرد باشند، ممکن است مقدار کامل دارو به شما نرسد.

اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است بهطور موقت به کورتیکواسترویید خوراکی نیاز داشته باشید.

افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نگاه دارید

در هنگام مصرف نباید

از آن برای درمان یک حمله آسمی استفاده کنید.

پیش از هماهنگی با پزشکتان آن را قطع کنید.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:23
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 28 RE مرجع کامل داروها :

paroxetine

پاروکستین

در مورد این دارو

پاروکستین یک داروی ضد افسردگی است. این دارو برای کاهش علایم افسردگی نظیر تغییرات اشتها، تغییرات در الگوی خواب، تشویش و اضطراب، از دستدادن کشش و تمایل به فعالیتهای روزمره، کاهش میل جنسی، تفکر کُند یا اختلال در تمرکز، یا افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی، تجویز میشود. پاروکستین یک مهارکننده بازجذب سروتونین است.

چگونگی مصرف

پاروکستین روزی یک نوبت مصرف میشود. این دارو را میتوان صبح قبل از هر کاری (تا فراموش نکنید) یا شب پیش از خوابیدن مصرف نمود. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. برای جلوگیری از ناراحت کردن معده میتوانید دارو را با غذا بخورید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا یک ساعت بعد آن را به یاد آورید مصرفش کنید؛ در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف پاروکستین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید؛ ضعف یا درد عضلانی؛ بثورات جلدی یا کهیر؛ تشویش؛ کاهش در حرکات بدن؛ مشکل در صحبت کردن؛ ناتوانی در حرکت دادن چشمها؛ فقدان انرژی؛ افزایش تعریق؛ تشنگی شدید؛ اسهال؛ تغییرات خلقی یا رفتاری؛ ضربان قلب بسیار تند؛ یا احساس خارج از کنترل بودن. علایم زیر ممکن است رخ دهند، ولی فقط اگر مشکلساز شدند نیاز است با پزشک درمیان گذاشته شوند: اضطراب، تشویش، خوابآلودگی، خشکی دهان، تهوع، اضطراب، ضربان قلب تند یا نامنظم، مشکل در به خواب رفتن، مشکل در ادرار کردن، کاهش میل یا توانایی جنسی، احساس گرما یا حرارت، برافروختگی یا قرمزی پوست، افزایش یا کاهش اشتها، افزایش یا کاهش وزن

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پاروکستین، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به پاروکستین یا دیگر مهارکنندههای بازجذب سروتونین

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین)، الکل، مسکنهای تجویز شده توسط پزشک، آرامبخشها، داروهای ضد افسردگی، شلکنندههای عضلانی، داروهای ضد تشنج، یا مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز نظیر فورازولیدون، ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین، یا ترانیل سیپرومین. مصرف پاروکستین در حالی که همزمان مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز مصرف میکنید یا کمتر از 2 هفته است که مصرف چنین داروهایی را قطع کردهاید، ممکن است موجب گیجی، افزایش ناگهانی دمای بدن، افزاش شدید فشارخون، و بروز تشنج شود.

سابقه یا ابتلا به بیماریهای کلیوی یا کبدی یا دچار سوءمصرف مواد.

در هنگام مصرف توصیه میشود

بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در طی این مدت پزشکتان را ملاقات کنید.

تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو، هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خوابآلودگی و کاهش سطح هوشیاری میشود.

برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنباتهای بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از 2 هفته ادامه پیدا کرد با پزشکتان مشورت کنید.

از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر این صورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید.

یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد پاروکستین مصرف میکنید، همراه داشته باشید.

پاروکستین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط پاروکستین فاسد میشود).

پاروکستین تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.

در هنگام مصرف نباید

نوشابه های الکل بنوشید یا از داروهای آرامبخش دیگری استفاده کنید.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:24
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
pirasteh آفلاین



ارسال‌ها : 208
عضويت : 22 /4 /1392
محل زندگي : استان خوزستان
سن : 33
تشکرها : 111
تشکر شده : 158
پاسخ : 29 RE مرجع کامل داروها :

propranolol

پروپرانولول

در مورد این دارو

پروپرانولول به علل گوناگونی مثل کاهش فشارخون؛ تسکین درد قلبی؛ پیشگیری از سردردهای میگرنی؛ و درمان بینظمی ضربان قلب تجویز میشود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار قلبی شدهاند، کاربرد دارد. ممکن است در شرایط دیگری نیز پزشکتان این دارو را برایتان تجویز کند. به همین علت آن را را یک مسدودکننده بتا میشناسند. با مسدودکردن این تکانهها، به قلب کمک میکند تا منظمتر و مؤثرتر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد.

چگونگی مصرف

مقادیر متفاوتی از پروپرانولول برای علل مختلف تجویز میشود. شکل طولانی اثر پروپرانولول معمولاً روزی یک بار مصرف میشود. مهم است که دارو را هر روز ساعت معینی بخورید. معمولاً بهتر است دارو را صبح پیش از صبحانه مصرف کنید تا فراموش نکنید. پروپرانولول را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن پروپرانولول نبضتان را بشمارید و فشارتان را اندازه بگیرید اگر کمتر از 60 در دقیقه بود، یا فشار سیستولی (عدد بالایی) کمتر از 90 میلیمتر جیوه بود، پیش از خوردن داروی آن روز با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم داروییتان بازگردید. اگر بیش از یک نوبت در روز پروپرانولول مصرف میکنید، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف پروپرانولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که پروپرانولول تجویز میشود، بیماری را مهار میکند و نه درمان. و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف آتنولول را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: اشکال در تنفس تنگی نفس، یا خسخس سینه؛ سرد شدن کف دست و پا؛ ضربان قلب زیر60 در دقیقه؛ سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده با نشسته با تورم دستها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (1/5 کیلو در 48-28 ساعت)؛ افسردگی، گیجی، یا توهم (شنیدن، دیدن، یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)؛ درد قفسه سینه، مفاصل یا کمر؛ تب؛ گلودرد؛ بثورات جلدی؛ یا هرگونه کبودی که یا خونریزی غیرعادی. نشانههای زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند: خواب آلودگی، خستگی، مشکل در خوابیدن، اضطراب، یبوست یا اسهال، کابوس، یا کاهش توانایی جنسی، اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آتنولول، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به آتنولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیتزدایی، کافئین، داروهای آسم (آمینوفیلین، دیفیلین، اکستریفیلین، تئوفیلین)، داروهای دیابت (انسولین، داروهای خوراکی پایینآورنده قند)، دیگر داروهای کاهنده فشار خون (مسدود کنندههای کانالهای کلسیمی، کلونیدین، گوانابنز)، کوکائین، یا مهارکنندههای مونوآمیناکسیداز (فورازولیدون، ایزوکاربوکسازید، فنلزین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین، پروکاربازین).

سابقه یا ابتلا به حساسیت، آسم، یا آمفیزم؛ مشکلات احتقانی قلب؛ بیماری قند؛ پرکاری تیرویید؛ افسردگی؛ یا بیماریهای کلیوی یا کبدی. اگر بیماری قند دارید، پروپرانولول ممکن است قند خون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قند خون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف پروپرانولول واکنشهای حساسیتیتان ممکن است تشدید شود.

در هنگام مصرف توصیه میشود

به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیر نظر داشتهباشید.

در مورد میزان فعالیت قابل قبول براساس، وضعیت بدنیتان با پزشکتان مشورت کنید. پروپرانولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بیخطر است فعالتر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر میشود.

وزنتان را نسبت به قد و استخوانبندیتان در یک محدوده مناسب نگه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.

اگر برای کاهش فشار خون پروپرانولول مصرف میکنید، مصرف سدیم (نمک) خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیهای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.

اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید، از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرف کند.

الکل ننوشید.

از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه، سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.

در هوای سرد لباس گرمتر بپوشید، چرا که پروپرانولول ممکن است شما را به سرما حساستر کند.

قرصهای طولانی رهش را یکجا ببلعید؛ آنها را نشکنید یا خرد نکنید.

قرصهای معمولی را در صورت مشکل در بلع میتوانید خرد کرده و با نصف قاشق مربا یا پودینگ مخلوط کنید.

محلول خوراکی را با مقداری نوشیدنی یا غذای نیمه جامد مخلوط کرده، سپس استفاده کنید.

برای روزهای تعطیل مقدارکافی دارو در دسترس داشته باشید.

یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد پروپرانولول مصرف میکنید به همراه داشته باشید.

پزشکان دیگر را از اینکه پروپرانولول مصرف میکنید مطلع سازید؛ زیرا ممکن است بر روی برخی آزمونهای آزمایشگاهی اثر بگذارد یا موجب بروز واکنش به دنبال تزریقات مربوط به حساسیت زدایی شود.

پروپرانولول را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نورمستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط پروپرانولول فاسد میشود).

در هنگام مصرف نباید

تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خوابآلودگی یا سرگیجه مشکل ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید.

بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند.


امضای کاربر :
همیشه سعی کن با کسی دوست شوی که قلبش بزرگ باشد

تا مجبور نباشی

خودت را برای ورود به
قلبش کوچک کنی
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 13:25
ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
admin آفلاین



ارسال‌ها : 267
عضويت : 11 /9 /1391
محل زندگي : كرمان
شناسه ياهو : info.rahgoozar
تشکرها : 189
تشکر شده : 187
پاسخ : 30 RE مرجع کامل داروها :

ماشالله


امضای کاربر :
خدایا یادت هست ؟

دستشو گرفتم آوردم پیشت گفتم من فقط اینو میخوام

گفتی این نه بهتر از اینو برات گذاشتم کنار

پامو کوبیدم زمین و گفتم من همینو میخوام

آروم تو گوشم گفتی آخه اون از من قول یکی دیگرو گرفته ...
چهارشنبه 03 مهر 1392 - 14:16
ارسال پیام وب کاربر نقل قول تشکر گزارش

تمامي حقوق محفوظ است . طراح قالبــــ : روزیکســــ